Dźwig samojezdny – pojazd specjalny podlega przepisom Ustawy o Transporcie Drogowym ?
Dźwig samojezdny – pojazd specjalny – Czy kierujący pojazdem – potocznie dźwigiem – podczas kontroli drogowej musi mieć przy sobie wypis z licencji albo czy ma się stosować do norm czasu pracy kierowców? Zależy to wszytko od zapisów w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. A dokładniej mówiąc konkretnie od tego, czy jest on przystosowany do przewozy rzeczy, towarów czy też osób.
Na podstawie zapisów w dowodzie rejestracyjnym można stwierdzić, czy pojazd jest pojazdem specjalnym, tzn. na przykład nieprzystosowanym do przewozu rzeczy, czy też nie. Jeśli w dowodzie rejestracyjnym w rubryce D znajduje się wpis: „Pojazd specjalny dźwig samochodowy”. Dodatkowo potwierdza adnotacja w rubryce dotyczącej dopuszczalnej masy całkowitej (DMC). Oraz została wykreślona rubryka dotycząca ładowności pojazdu ( wskazuje, że pojazd nie jest przystosowany i przeznaczony do przewozu rzeczy). Możemy uznać, że pojazd ten z całą pewnością jest pojazdem specjalnym.
Tego rodzaju pojazd specjalny nie podlega pod regulacje transportowe na podstawie art. 1 ust 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, ponieważ zgodnie z tym przepisem. Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania
1) krajowego transportu drogowego;
2) międzynarodowego transportu drogowego;
3) niezarobkowego krajowego przewozu drogowego;
4) niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego.
Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 6a ustawy o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001r. przewóz drogowy oznacza transport drogowy lub niezarobkowy przewóz drogowy, a także inny przewóz drogowy w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady. Mając na uwadze to odesłanie do przepisów europejskich, należy więc stwierdzić, że „przewóz drogowy” oznacza każdą podróż odbywaną w całości lub części po drogach publicznych przez pojazd, z ładunkiem lub bez, używanym do przewozu osób lub rzeczy (art. 4 lit. a rozporządzenia nr 561/2006 WE).
Oznacza to, że pojazdy, które nie są konstrukcyjnie przystosowane do przewozu osób lub rzeczy, np. dźwig samochodowy, nie podlegają pod przepisy ustawy o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 r. W związku z tym jego właściciel nie musi posiadać uprawnień transportowych, takich jak zaświadczenie na wykonywanie przewozów na potrzeby własne lub zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w transporcie drogowym w zakresie krajowego przewozu lub międzynarodowej licencji (licencji transportowej).
A czas pracy kierowcy – tachograf jest potrzebny ?
Kierowca takiego pojazdu nie musi stosować tachografu, nawet jeśli urządzenie to zostało zainstalowane w pojeździe. Co może wynikać z przepisów technicznych warunków dopuszczenia pojazdów do ruchu. Trzeba jednak pamiętać, że jeżeli w jakimkolwiek pojeździe, nawet zwolnionym z przestrzegania czasu pracy kierowców, jest zainstalowany tachograf, zgodnie z przepisami prawa metrologicznego urządzenie to podlega sprawdzeniu okresowemu lub kalibracji (zwanej potocznie legalizacją), która jest wymagana do przeprowadzenia co dwadzieścia cztery miesiące, czyli należy je przeprowadzać co dwa lata – data jest wyznaczona na tabliczce pomiarowej umieszczonej najczęściej w tachografie lub innym widocznym miejscu jak słupek drzwi, przednia szyba pojazdu czy siedzenie kierowcy.
Ponieważ pojazd nie służy do wykonywania przewozu drogowego, z uwagi na brak tzw. przestrzeni ładunkowej. To za tym idzie braku miejsca do przewożenia ładunku. Nie podlega także pod kompetencje Inspekcji Transportu Drogowego w zakresie kontroli w przedsiębiorstwie.
Natomiast trzeba pamiętać, aby nie próbować przewozić żadnych dodatkowych sprzętów, które mogły by być potrzebne przy pracy dźwigiem. Lub nie związane z wykonywanym przejazdem. Dodatkowy ładunek, taki jak worki z piaskiem lub cementem, będzie potraktowany jako przewóz towarów. Mimo braku przestrzeni ładunkowej jak i ładowności pojazdu.
Dźwig samojezdny – Jakie dokumenty trzeba mieć?
Kierowca takiego pojazdu musi posiadać w trakcie kontroli drogowej tylko dokumenty wymienione w ustawie Prawo o ruchu drogowym (art. 38) tzn.:
- dokument uprawniający do kierowania – prawo jazdy odpowiedniej kategorii,
- dokument potwierdzający dopuszczenie pojazdu do ruchu – dowód rejestracyjny lub pozwolenie czasowe,
- potwierdzenie zawarcia umowy OC,
- urządzenie do pobierania opłaty elektronicznej (viaToll) na drogach płatnych.
Podstawa prawna:
- art. 1 ust. 1, art. 4 pkt 6a ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 2200 z późn. zm.),
- art. 38 ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260),
- art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2222).
Czytnik do tachografu cyfrowego – sprawdź ofertę
