Garaże i miejsca postojowe w limicie 75%
Limitowaniu w firmowych kosztach podatkowych w oparciu o uregulowania wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o pdof i odpowiednio z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o pdop podlegają wydatki z tytułu używania firmowego samochodu osobowego do tzw. celów mieszanych, czyli zarówno na potrzeby firmowe, jak i prywatne. Podatnik może bowiem na ich podstawie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko 75% poniesionych wydatków dotyczących wykorzystania takich samochodów zarówno do celów związanych, jak i niezwiązanych z wykonywaną działalnością gospodarczą. Tym samym użytkowanie auta osobowego również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą powoduje, że z firmowych kosztów podatkowych przedsiębiorca powinien wyłączyć 25% ogółu poniesionych przez siebie wydatków z tytułu kosztów używania takiego samochodu.
W praktyce przyjmuje się, że wydatki związane z używaniem samochodu osobowego, czyli tzw. wydatki eksploatacyjne rozliczane w ramach opisanego 75% limitu, obejmują swoim zakresem w szczególności wydatki ponoszone na: nabycie paliw silnikowych, serwis samochodu, wymianę opon, myjnię, naprawy i części zamienne, wymianę płynu hamulcowego oraz płynu do spryskiwaczy, opłaty parkingowe, opłaty za przejazd autostradą. W opinii resortu finansów obejmują one również opłaty rejestracyjne, a także badania diagnostyczne.
Pojawiła się jednak wątpliwość dotycząca rozliczania w ramach omawianego limitu opłat ponoszonych na miejsca postojowe oraz garaże. Ze stanowiska Ministerstwa Finansów udostępnionego naszemu Wydawnictwu w dniu 31 maja 2019 r. wynika, że również wydatki na korzystanie z miejsc postojowych – zarówno własnych, za które płaci się czynsz do wspólnoty, jak i wynajmowanych oraz na garaże własne i wynajmowane powinny być w firmowym rachunku kosztowym rozliczane w ramach 75% limitu kosztów używania samochodów osobowych.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że w wielu przypadkach miejsca postojowe są własnością przedsiębiorcy.
Dzieje się tak, np. gdy oprócz własności lokalu nabywa on także udział we współwłasności wielostanowiskowego garażu wykazującego cechy budynku, budowli lub lokalu będącego odrębną własnością. Takie miejsce postojowe stanowi odrębny środek trwały podlegający amortyzacji. W odniesieniu do niego limit 75% kosztów dotyczy tylko rozliczania w kosztach opłat wnoszonych podmiotowi zarządzającemu miejscem postojowym. Natomiast naliczana od jego wartości początkowej amortyzacja będzie stanowiła koszt podatkowy w 100%. Analogicznie ujęciu w kosztach podlega amortyzacja własnego garażu.